بوطیقای اثر ادبی در رخداد پیشامتن، متن، و پسامتن

بوطیقا دانشی است که به ادبیّت اثر می پردازد؛ بنابراین بیش تر به مقوله های مجرد مربوط می شود. البته این امر مسلم است که بوطیقا تنها از طریق ساختار اثر می تواند نحوۀ تحول و تکوین آن را تبیین نماید. اثر ادبی، در حوزۀ ساختار بوطیقایی اش، در سه رخداد پیشامتن، متن، و پسامتن شکل می گیرد. پس، تحت تأثیر فرایند نوشتار، بوطیقا، همواره در زمان گذشته، حال و آیندۀ خود، هم چون پدیده ای تجریدی و تجربی جریان دارد و، با توجه به عملکردش در خصوص تحلیل ساختار اثر ادبی، می تواند پاسخی بر پرسش محتوم چگونگی ارزش آن بیان کند؛ به همین دلیل، جایگاه ویژه ای در امر نقد آثار ادبی دارد. این مقاله می کوشد تا در این راستا، ضمن تشریح مفاهیم و نظریه های مرتبط با موضوع، به تحلیل حوزۀ بوطیقا در خلق اثر بپردازد. بدین ترتیب، فرایند نوشتار را از آغاز نیت ژرف مؤلف در پیشامتن، و ،پس از آن، در گسترۀ فضامند متن و تبدیل آن به کتاب تا ادامۀ روند حیات تجریدی اش در غیاب مؤلف، کتاب، و ر هایی از خوانندۀ تأویل گر، بررسی نماید. در نهایت، ضمن تبیین حضور متافیزیک گونۀ فرایند، پارامترهای تعالی بخش پسامتنی را، تحلیل کند.